Znaczenie członkostwa w lokalnych organizacjach turystycznych dla budowania współpracy dwustronnej

Autor

  • Katarzyna Czernek-Marszałek Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach, Wydział Zarządzania, Katera Teorii Zarządzania

DOI:

https://doi.org/10.15678/ZNUEK.2018.0976.0404

Słowa kluczowe:

współpraca dwustronna, organizacja partnerska, lokalne organizacje turystyczne, turystyka

Abstrakt

Jednym ze sposobów konkurowania o turystów jest powoływanie na obszarach turystycznych lokalnych organizacji turystycznych (LOT). Ich celem, obok promocji turystycznej, jest tworzenie możliwości nawiązania dwustronnej współpracy gospodarczej między zrzeszonymi w nich podmiotami. W literaturze brakuje badań, w których wskazano by, czy przynależność do takich organizacji rzeczywiście służy budowaniu współpracy dwustronnej, a jeśli tak – to w jaki sposób, zaś jeśli nie – to dlaczego. Odpowiedź na to pytanie stanowi cel artykułu. By go osiągnąć, wykorzystano metodę studium przypadku, którym była Wiślańska Organizacja Turystyczna (WOT), oraz wywiady półstrukturyzowane przeprowadzone w latach 2013 i 2014 z 48 członkami WOT. Wyniki badań pokazały, że WOT w niewielkim stopniu stanowi platformę umożliwiającą nawiązanie dwustronnej współpracy między członkami zrzeszonymi w tej organizacji. Wśród przyczyn tego stanu rzeczy wymienić można m.in. duże zróżnicowanie potrzeb i interesów członków organizacji, brak ich aktywnego uczestnictwa w spotkaniach LOT czy brak wyraźnie dostrzegalnych, mierzalnych korzyści funkcjonowania organizacji przy jednocześnie wyraźnych kosztach (składka członkowska). W artykule sformułowano także zalecenia, które mogą okazać się pomocne w zmianie tej sytuacji.

Downloads

Download data is not yet available.

Bibliografia

Achieving Competitive Advantage through Quality Management (2015), red. M. Peris- ‑Ortiz, J. Álvarez-García, C. Rueda-Armengot, Springer.

Araujo L.M., Bramwell B. (2002), Partnership and Regional Tourism in Brazil, „Annals of Tourism Research”, vol. 29(4), https://doi.org/10.1016/s0160-7383(02)00033-6.

Augustyn M.M., Knowles T. (2000), Performance of Tourism Partnerships: A Focus on York, „Tourism Management”, vol. 21(4), https://doi.org/10.1016/s0261-5177(99)00068-0.

Bramwell B., Sharman A. (1999), Collaboration in Local Tourism Policymaking, „Annals of Tourism Research”, vol. 26(2), https://doi.org/10.1016/s0160-7383(98)00105-4.

Collaboration in Tourism Businesses and Destinations: A Handbook (2015), red. D. Gursoy, M. Saayman, M. Sotiriadis, Emerald Group Publishing.

Crotts J.C., Buhalis, D., March R. (2000), Global Alliances in Tourism and Hospitality Management, The Haworth Hospitality Press, An Imprint of The Haworth Press, New York–London–Oxford.

Czernek K. (2012). Uwarunkowania współpracy na rzecz rozwoju turystyki w regionie, Proksenia, Kraków.

Czernek K. (2017), Zakorzenienie społeczne jako determinanta współpracy w sektorze turystycznym, Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach, Katowice.

Denzin N.K., Lincoln Y.S. (1994), Handbook of Qualitative Research, Sage Publications.

Eisenhardt K.M., Graebner M.E. (2007), Theory Building from Cases: Opportunities and Challenges, „Academy of Management Journal”, vol. 50(1), https://doi.org/10.5465/amj.2007.24160888.

Fedyk W., Morawski M. (2014), Regionalne organizacje turystyczne – organizacjami współpracy. Prawda czy fałsz, „Folia Turistica”, vol. 32.

Granovetter M. (1985), Economic Action and Social Structure: The Problem of Embeddedness, „American Journal of Sociology”, vol. 91(3), https://doi.org/10.1086/228311.

Gray B., Wood D. (1991), Collaborative Alliances: Moving from Practice to Theory, „Journal of Applied Behavioral Science”, vol. 27(1), https://doi.org/10.1177/0021886391271001.

Harrigan K.R. (1988), Strategic Alliances and Partner Asymmetries (w:) Cooperative Strategies in International Business, red. F.J. Contractor, P. Lorange, Lexington Books, Lexington, MA.

Jack S., Dodd S.D., Anderson A.R. (2008), Change and the Development of Entrepreneurial Networks over Time: A Processual Perspective, „Entrepreneurship and Regional Development”, vol. 20(2), https://doi.org/10.1080/08985620701645027.

Jamal T., Getz D. (1999), Community Roundtables for Tourism-related Conflicts: The Dialectics of Consensus and Process Structure, „Journal of Sustainable Tourism”, vol. 7(3–4), https://doi.org/10.1080/09669589908667341.

Kostera M. (2003), Antropologia organizacji. Metodologia badań terenowych, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.

Kozak M., Baloglu S. (2011), Managing and Marketing Tourist Destinations: Strategies to Gain a Competetive Edge, Routledge.

March R., Wilkinson I. (2009), Conceptual Tools for Evaluating Tourism Partnerships, „Tourism Management”, vol. 30(3), https://doi.org/10.1016/j.tourman.2008.09.001.

Merinero-Rodríguez R., Pulido-Fernández J.I. (2016), Analysing Relationships in Tourism: A Review, „Tourism Management”, vol. 54, https://doi.org/10.1016/j.tourman.2015.10.010.

Miles M.B., Huberman A.M. (1994), Qualitative Data Analysis: An Expanded Sourcebook, Sage.

Pechlaner H., Volgger M., Herntrei M. (2012), Destination Management Organizations as Interface between Destination Governance and Corporate Governance, „Anatolia”, vol. 23(2), https://doi.org/10.1080/13032917.2011.652137.

Rahman N., Korn H.J. (2014), Alliance Longevity: Examining Relational and Operational Antecedents, „Long Range Planning”, vol. 47(5), https://doi.org/10.1016/ j.lrp.2012.05.003.

Rapacz A. (2005), Współpraca sektora publicznego i sektora prywatnego w miejscowościach i regionach turystycznych, „Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu”, nr 1074.

Siggelkow N. (2007), Persuasion with Case Studies, „Academy of Management Journal”, vol. 50(1), https://doi.org/10.5465/amj.2007.24160882.

Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o Polskiej Organizacji Turystycznej (2018), Dz.U. 2018, poz. 563.

Pobrania

Opublikowane

2018-12-01

Numer

Dział

Artykuły