Zarządzanie konfliktem w organizacji działającej w międzynarodowym otoczeniu – wpływ kultury narodowej

Abstrakt

Celem opracowania jest porównanie sposobów zarządzania konfliktami między pracownikami wywodzącymi się z różnych kultur narodowych. Poznanie sposobów zarządzania konfliktem jest bardzo istotne zwłaszcza w odniesieniu do wielokulturowej grupy pracowniczej. Ludzie wywodzący się z różnych kultur często odmiennie postrzegają cele, wartości i założenia dotyczące wielu aspektów wzajemnych relacji. Różnice te mogą tworzyć sytuacje konfliktowe. Indywidualizm–kolektywizm wydaje się najistotniejszym czynnikiem określającym sposób zarządzania konfliktem przez osoby wywodzące się z różnych kultur. Wyróżnia się następujące style reagowania na konflikt: kooperację, łagodzenie, dominację, unikanie i kompromis. Wyniki badań dotyczących zarządzania konfliktem wskazują, że ludzie wywodzący się z kultur indywidualistycznych preferują styl zarządzania konfliktem określany jako dominacja, a ludzie wywodzący się z kultur kolektywistycznych preferują łagodzenie i unikanie. W pracy przedstawione są modele rozwiązywania konfliktu międzykulturowego opracowane przez M. Kozana (model konfrontacyjny, model harmonii i model regulacyjny) oraz przez C. Clarke’a i D. Lippa (siedmioetapowy model rozwiązywania konfliktu). Istotne jest to, by menedżerowie w sytuacjach konfliktowych brali pod uwagę różnice kulturowe w sferze zarządzania konfliktem.