Reactive and Proactive Age Management Strategies in Polish Companies – Research Results

Autor

  • Izabela Kołodziejczyk-Olczak Uniwersytet Łódzki, Katedra Pracy i Polityki Społecznej

DOI:

https://doi.org/10.15678/ZNUEK.2014.0933.0910

Słowa kluczowe:

zarządzanie wiekiem, starzenie się społeczeństwa, pracownik dojrzały, aktywne starzenie się, zarządzanie zasobami ludzkimi

Abstrakt

Tytuł artykułu: Reaktywne i proaktywne strategie zarządzania wiekiem w polskich organizacjach – wyniki badań

Zjawisko starzenia się społeczeństwa jest procesem mającym obiektywny charakter, jest nieuniknione w dającej się przewidzieć przyszłości, gdyż zmiany demograficzne nie są odwracalne w krótkim czasie. Zjawisko to dotyka Polskę i inne kraje, szczególnie te wysoko zurbanizowane i uprzemysłowione. Obok licznych wyzwań związanych ze sprostaniem procesom takim jak globalizacja, umiędzynarodowienie, tercjalizacja, informatyzacja, wzrost konkurencji czy innowacyjności, zmiany w konsumpcji i obyczajach, organizacje muszą zmierzyć się ze skutkami starzenia. Strategie zarządzania wiekiem przyjęte przez polskich pracodawców zostały w artykule sklasyfikowane z wykorzystaniem wskaźnika zarządzania wiekiem zaprojektowanego przez autorkę badań. Wyniki analiz pokazują, że polskie przedsiębiorstwa jeszcze nie stosują powszechnie zarządzania wiekiem. Zarówno w kontekście postrzegania dojrzałych pracobiorców, jak i stosowanych w praktyce instrumentów zarządzania wiekiem oraz ogólnego „klimatu” są one średnio zaawansowani i zróżnicowani. Zauważalne jest przyjmowanie strategii zarządzania wiekiem I, II i III generacji raczej przez organizacje oparte na wiedzy, natomiast strategie „rozwiązywanie problemu skąpych zasobów” oraz „obniżanie wymogów pracy”, czyli „twarde” zarządzanie wiekiem, wdrażane są raczej przez przedsiębiorstwa tradycyjne.

Downloads

Download data is not yet available.

Bibliografia

Ilmarinen J. (2005), Towards a Longer Worklife! Ageing and the Quality of Worklife in the European Union, Finnish Institute of Occupational Health, Ministry of Social Affairs and Health, Helsinki.

Kołodziejczyk-Olczak I. (2014), Zarządzanie pracownikami dojrzałymi. Wyzwania i problemy, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź.

Kulicka S. (2012), Praktyczny poradnik zarządzania różnorodnością wiekową, Caritas Polska, Warszawa.

Liwiński J., Sztanderska U. (2010a), Wstępne standardy zarządzania wiekiem w przedsiębiorstwach, PARP, Warszawa.

Liwiński J., Sztanderska U. (2010b), Zarządzanie wiekiem w przedsiębiorstwie, Uniwersytet Warszawski, Warszawa.

Malarska A. (2005), Statystyczna analiza danych wspomagana programem SPSS, SPSS, Kraków.

Naegele G., Walker A. (2006), A Guide to Good Practice in Age Management, Office for Official Publications of the European Communities.

Osoby po 45. roku życia na rynku pracy Lubelszczyzny (2010), R. Jaros, P. Krajewski, M. Mackiewicz (eds), Fundacja CBOS, Warszawa.

Schimanek T. (2010), Co to jest zarządzanie wiekiem? (in:) Aktywizacja zawodowa osób 50+ i zarządzanie wiekiem. Informacje użyteczne dla instytucji rynku pracy, Akademia Rozwoju Filantropii w Polsce, Warszawa.

Storey J. (1992), Developments in the Management of Human Resources: An Analytical Review, Blackwell, Cambridge.

Urbaniak B., Bohdziewicz P. (2011-2012), Human Resource Management. Creating Modernity, IPiSS, Warsaw.

Urbaniak B., Wieczorek I. (2007), Zarządzanie wiekiem (in:) B. Urbaniak (ed.), Pracownicy 45+ w naszej firmie, UNDP, Warszawa.

Walker A. (1997), Combating Age Barriers in Employment - A European Research Report, European Foundation, Dublin.

Walker A. (2005), The Emergence of Age Management in Europe, "International Journal of Organisational Behaviour", vol. 10(1).

Wallin M., Hussi T. (2011), Best Practices in Age Management - Evaluation of Organisation Cases, Final report, Finnish Work Environment Fund.

Wiktorowicz J. (2009), Organisation Survey (in:) W. Starzyńska (ed.), Fundamentals of Statistics, Difin, Warsaw.

Numer

Dział

Artykuły